قضیه شکل اول، شکل دوم

دعوت شدیم به دیدن این فیلم و نوشتن درباره‌ی آن. «قضیه‌ی شکل اول، شکل دوم» از برادر عزیز عباس کیارستمی!

اولین بار این جمله را از قول شریعتی خواندم و بعداً جایی دیدم که او هم از داستایوسکی نقل کرده که «اگر خدا نباشد، همه‌چیز مجاز است.»

قضاوت کردن در چنین شرایط پیچیده‌ای؟ فوقش می‌توانم با احتیاط و کلی مراقبت بگویم که اگر من در آن شرایط واقع می‌شدم چه می‌کردم. آن هم با هزار اما و اگر! خوب. این می‌شود یک خاطره و نظر شخصی که به نظر من به هیچ دردی نمی‌خورد. می‌خواهی چه بگویی آخر؟ که آن دانش‌آموز باید این کار را می‌کرد و آن کار را نه؟ یا کی به حقوق کی تجاوز کرده و از این حرف‌ها؟! دلم می‌خواهد بروم به شریعتی بگویم که نه آقای محترم. نیازی به بود و نبود خدا نیست. چه خدا باشد و چه نباشد، در زمان ما کلاً همه‌چیز مجاز است. فقط لازم است که یک جوری خودت را راضی کنی!

 اما بعد: خدایی با مزه‌تر از این سراغ دارید که در سال 58، خلخالی را ببینید که دارد در ذم تفتیش عقاید و خشونت صحبت می‌کند؟!